نام نویسنده : نفیسه ابوالحسنی
سطح تحصیلی : سطح 3
رشته تحصیلی : تفسیر و علوم قرآن
استاد راهنما : عزالدین رضانژاد
استاد مشاور : محمد مهدی فیروزمهر
تاریخ دفاع : 96/11/30
چکیده پایان نامه : يكي از متقن‌ترين و بنيادي‌ترين آموزه‌هايي كه تمامي مسلمين از هر گروه و مذهب، يك آهنگ بر آن اتفاق نظر دارند، آن است كه پيامبر گرامي اسلام آخرين وبرترين پيامبر الهي و شريعت جاودانه‌ي اسلام، پايان‌بخش شرايع آسماني است. از آن جا كه اين امر در اعصار گذشته، ميان توده‌ي مردم مسلمان پذيرفته شده و قطعي بود، در كتب كلامي پيشين به طور مستقل بحث نگرديده است؛ ليكن از يك قرن و نيم اخير، با ظهور برخي از مسلك‌هاي انحرافي چون «بابيت و بهائيت» كه اعتقاد خود را بر پايه‌ي استمرار نبوت و رسالت پس از پيامبر و نسخ اسلام بنا نهاده‌اند، هجمه‌ها و شبهات بسياري از جانب ايشان جهت مخدوش كردن اين اصل اساسي مطرح گرديده است كه عمدتاً با تأويل بردن مفاد آيات و روايات و يا نگاه تقطيعي و سطحي به متون اسلامي است. در اين رساله با روش توصيفي و تحليلي، چنين به دست مي‌آيد كه با وجود آيات فراوانِ جاودانگي، جامعيت و جهاني بودن دين اسلام، تصريحات رسول اكرم و ائمه‌ي معصومين بر اختتام‌پذيري نبوت و رسالت، شواهد تاريخي و اتفاق مسلمانان در اين موضوع و خصوصاً بازتاب اين معنا در كلمات سران بهائيت، هر گونه شك و شبهه از اطراف اين مسأله رد و نفي مي‌شود و اشكال مستشلكين بي‌پايه و بدون دليل معتبر است.
واژگان کلیدی : خاتميت، شريعت، بابيت، بهائيت، شبهه