نام نویسنده : سليله سادات علم الهدي
سطح تحصیلی : سطح 3
رشته تحصیلی : تفسیر و علوم قرآن
استاد راهنما : کاردان رضا
استاد مشاور : علم الهدي سید مصطفی
تاریخ دفاع : 1393/07/29
چکیده پایان نامه : علامه حلّی در «منهاج الکرامة فی معرفة الإمامة» به چهل آیه از قرآن کریم و دوازده حدیث در اثبات امامت امیرالمؤمنین استناد کرده است. ابن تیمیه در ردّ این کتاب، «منهاج السنة النّبویة فی الرّد علی الرّافضی» را نوشت که در آن به ادلّه ی امامت علامه حلی مناقشاتی وارد کرده است. در این تحقیق چهار آیه از ادله ی علامه و مناقشات ابن تیمیه مورد بررسی قرار گرفته است: 1- آیه ی «ولایت»: با توجه به بحث لغوی و اصطلاحی مفهوم ولایت، معلوم شد معنی حقیقی این کلمه سرپرستی و صاحب اختیاری است و معانی دیگر، مثل دوستی و نصرت که گاهی در آن استعمال می شود، مجازی می باشد. با بررسی منابع حدیثی و تفسیری اهل تسنن، نزول آیه ی شریفه، در شأن امیرالمؤمنین ثابت شد و روایات در این باب به قدری زیاد است که به حد تواتر می رسد. 2- آیه ی «تبلیغ»: با بررسی منابع اهل تسنن معلوم شد، غیر از ثعلبی، واحدی و أبونعیم، بسیاری از علما از جمله: ابن ابی حاتم، سیوطی، قاضی شوکانی، ابن عساکر، شافعی و… نقل کرده اند که این آیه ی شریفه در روز غدیر و در شأن امیرالمؤمنین نازل شده است. 3- آیه ی «اکمال»: بسیاری از علمای اهل تسنن از جمله: ابن مردویه، ابن مغازلی، اخطب خوارزم، طبری و حموینی نقل کرده اند که این آیه در شأن امیرالمؤمنین نازل شده است و حتی ابن کثیر که شاگرد ابن تیمیه است، این روایت را با سند صحیح نقل کرده است. تعارض این روایات با روایت روز عرفه، با استناد به این که: پس از نزول این آیه، پیامبر 81 یا 82 روز بیشتر زنده نبودند، رفع می شود. 4- آیه ی «تطهیر»: این آیه شریفه، دلیلی بر عصمت امیرالمؤمنین می باشد. با استناد به روایات اهل تسنن، معلوم شد مراد از اهل بیت در این آیه: پیامبر، امیرالمؤمنین، فاطمه و حسنین می باشند و چون لحن خطاب، متفاوت است و شأن نزول، ثابت می باشد، سیاق منتفی است.
واژگان کلیدی : ابن تیمیه، مناقشات، علامه حلی، اثبات امامت