نام نویسنده : زهرا نصرا…زاده بايي
سطح تحصیلی : سطح 3
رشته تحصیلی : فقه و اصول
استاد راهنما : حسن غفاريفر
استاد مشاور : عبدالمجید مقامی
تاریخ دفاع : 1396/01/29
چکیده پایان نامه : بازیگری زن در واقع رفتارهای او در یک محیط فرضی است که اعم از پوشش، چهره پردازی، حرکات، گفتار و ابراز احساسات او می باشد. کشور ما با داشتن نظامی مبتنی بر اسلام و اعتقاد بر این که فقه اسلامی الگوی تمام نمای اداره یک جامعه مسلمان، در تمام دوران ها می باشد، با توجه به اینکه هنرهای نمایشی از جمله فیلم و تئاتر در حال حاضر ابزاری برای آگاهی و تبلیغ است، به تصویر کشیدن و ارائه هر آنچه به رشد فکری مردم و ارتقای آنان و ترویج فرهنگ اسلامی کمک می کند، لازم به نظر می رسد. از سوی دیگر فقه اسلامی به عنوان یک مکتب زنده و عملی نمی‌تواند نسبت به این پدیده مهم ساکت باشد. پژوهش حاضر با عنوان « احکام فقهی و اجتماعی بازیگران در فیلم و تئاتر » بوده و در سه بخش تهیه و تنظیم شده است، در بخش اوّل پس از بیان مفاهیم واژگانی همچون حکم، بازیگر و بازیگری، فیلم و نمایش؛ به تبیین تفاوت های فیلم و تئاتر و تاریخچه آنها پرداخته شده و سپس در ادامه اهمیّت نمایش در اسلام و استفاده از جاذبه های نمایشی به خصوص فیلم و تئاتر بازگو گردیده است. بخش دوم مجوزها و ممنوعیّت های بازیگری در فیلم و تئاتر بوده، که در آن مباحثی همچون احکام اختلاط و معاشرت زنان و مردان هنگام بازیگری و زوجیّت فرضی مطرح شده و در ادامه برخی از مسائل همچون آرایش و گریم چهره بازیگر، و مساله تشبّه مرد به زن و بالعکس در حین ساخت فیلم مورد بررسی قرار گرفته است. در بخش سوم احکام محتوای گفتگوها و دیالوگ در فیلم و تئاتر مطرح شده و از احکام مربوط به غیبت، کذب و خلاف واقع و احکام تحریف بحث می گردد. با توجه به این تحقیق، بدین نتیجه می رسیم: نگاه عادی به نامحرم جایز و نگاه مهیّج حرام است و بازیگر در حین ایفای نقش خود باید از نگاه آلوده خودداری کند. شنیدن صدای عادی نامحرم بدون اشکال و شنیدن صدای محرّک و مهیّج دارای اشکال است. در صورتی که بازیگر صدای خود را نازک کند و باعث تحریک شود، دارای حرمت است. پوشیدن لباس جنس مخالف به خاطر تشبّه، حرام است. لباس محرّک به دلیل مهیّج بودن برای جنس مخالف حرمت دارد. گریم در صورتی که موجب فعل حرامی نشود، اشکال ندارد. کذب و دروغ در فیلم های مستند در صورت عدم تطابق با واقع مصداق پیدا می کند و در غیر این مورد معمولا گویندگان دیالوگ ها در صدد القاء تطابق گفته ها با واقع نیستند، لذا ماهیت کذب و دروغ در آنها محقق نمی گردد. بازیگران می‌توانند با توجه به نتایج این تحقیق به‌گونه‌ای عمل کنند که علاوه بر رعایت وظایف دینی خود، نسبت به انتقال مفاهیم اسلامی از طریق رسانه جمعی اقدام نمایند.
واژگان کلیدی : فقه، اجتماع، فیلم، تئاتر