نام نویسنده : فاطره ذبيح زاده روشن
سطح تحصیلی : سطح 3
رشته تحصیلی : فقه و اصول
استاد راهنما : سيد جواد حسيني خواه
تاریخ دفاع : 1403/3/29
چکیده پایان نامه : رساله حاضر با هدف گرد آوری، بیان و بررسی ادله و احکام فقهی امامیه که تأمین کننده امنیت انسان در بعد سیاسی است و در پاسخ به این پرسش اساسی که «از نظر فقه امامیه، امنیت انسانی در بعد سیاسی چه حکمی دارد؟»، به رشته تحریر درآمده است. به منظور دستیابی به هدف رساله، پس از واکاوی مفهوم امنیت انسانی و به خصوص مفاهیم مرتبط با بعد سیاسی آن همچون مشارکت، حق رأی و آزادی، به مولفه های اصلی امنیت سیاسی، یعنی «حق انتخاب شدن»، «حق انتخاب کردن»، «آزادی بیان» و «حق تشکیل اجتماعات سیاسی» از دیدگاه فقهی پرداخته شد. نتایج رساله بیانگر آن است که فقه امامیه حق انتخاب شدن در عصر غیبت معصوم (علیه السلام) را برای افرادی با شرایط خاص معتبر می‌شمارد و در موضوع حق انتخاب کردن با وجود تفاوت آراء در میان علما، اما هر دو دیدگاه انتصاب و انتخاب، گزینش مردم را شرط لازم برای مشروعیت سیاسی و بسط ید حاکم اسلامی می‌دانند. فقه امامیه با ارائه ادله معتبر، حق آزادی بیان و انتقاد از حاکمان را برای افراد جامعه محفوظ می‌داند، اما برای حراست از امنیت جامعه در ابعاد فردی، اجتماعی، سیاسی و … حدودی را برای آن در نظر می‌گیرد؛ همچنانکه با استناد به برخی احکام فقهی، افراد جامعه را از تشکیل اجتماعات سیاسی و شرکت در آنها منع نمی‌کند، اما امنیت سیاسی افراد را در محدوده‌ی تفرقه و اختلاف افکنی و بغی و براندازی محترم نمی‌شمارد. در این پژوهش که به روش توصیفی– تحلیلی است، اهتمام نویسنده بر ارائه سبکی نو از چینش مطالب با تلفیقی از دسته بندی ادله به شیوه سنتی و ساختار مقالات جدید و نیز ارائه نگرشی تازه نسبت به برخی از احادیث یا سیره معصومین (علیهم السلام) با توجه موضوع پایان نامه بوده است.
واژگان کلیدی : امنیت انسانی، امنیت سیاسی، فقه سیاسی، مشارکت سیاسی، آزادی بیان،آزادی اجتماعات.