فلسفه اسلامی

اصل عليت از نگاه ابن سينا و ملاصدرا و پيامدهاي آن

اصل عليت از نگاه ابن سينا و ملاصدرا و پيامدهاي آن

نام نویسنده : فرزانه فرهادی

سطح : سطح 3

رشته تحصیلی : فلسفه اسلامی

استاد راهنما : علیرضا آل بویه

استاد مشاور : رضا حاجی ابراهیم

تاریخ دفاع : 96/11/30

چکیده پایان نامه : علیت از مهم ترین اصول عقلی و فلسفی است که همه ی تلاش های علمی بشر بر اساس آن پایه گذاری می گردد. این اصل به وجود روابط علی و معلولی در پدیده ها و چگونگی آن اشاره دارد و دیدگاه های گوناگونی در تبیین آن مطرح شده است. اندیشمندان خصوصا فلاسفه ای مسلمان نخستین بار ابن سینا علت را بر اساس مبانی خود به تفضیل بیان کرده است. او یکی از مسائل مهم فلسفه اولی را بحث از علل و مبادی آن می داند و رابطه علت و معلول را رابطه دو طرفه قلمداد می کند. پس از او صدر المتالهین با تعمق مثبت و با توجه به اصول و مبانی حکمت متعالیه، نظریه کاملی در این باره ارائه می دهد. ملاصدرا این رابطه را یک سویه دانسته و اضافه اشراقی را مطرح می کند. بدون تردید در نگاه نخست، علت و معلول، از وجود مستقلی برخوردارند ؛ در حالی که در نگاه دوم معلول عین الربط نسبت به علت خواهد بود. هر چند نظرات مکتب مشاء و حکمت متعالیه در بیان علیت کم و بیش در آثارشان مطرح شده است؛ اما در این تحقیق بررسی تطبیقی و مقایسه ای این دو دیدگاه درباره علیت و پیامد-های آن از دیدگاه ابن سینا و ملاصدرا بیان می شود

واژگان کلیدی : علیت، علت، معلول، وجود رابط، وجود مستقل، اضافه اشراقی، ابن سینا، ملاصدرا.

پیمایش به بالا