نام نویسنده : فاطمه سعیدیان
سطح : سطح 3
رشته تحصیلی : کلام اسلامی
استاد راهنما : مهدي داودآبادي فراهاني
استاد مشاور : عبدالله متقي زاده
تاریخ دفاع : 1400/6/31
چکیده پایان نامه : رنج بخش جدایی ناپذیر زندگی بشر است. انسان همواره در اندیشه علت و چرایی رنج‌هایش بوده است. یافتن معنا برای رنج‌های زندگی می‌تواند رنج‌ها را قابل تحمل و حتی لذت بخش کند. واقعه‌ی عاشورا یکی از رنجبارترین حوادث عالم است. این رنج که بر قهرمانی مقدس و والا تحمیل شده است رنجی مقدس و تعالی بخش است. از آنجا که در بازنمایی این رنج مقدس برکاتی مترتب است؛ ائمه معصومین (علیهم السلام) تأکید بر یادآوری این رنج مقدس داشته‌اند. این پژوهش تلاش کرده است یکی از راه‌های تاثیرگذار یادآوری رنج عظیم عاشورا را بررسی کند. هنر تراژدی یکی از قالب‌های نمایشی است که می‌تواند رنج را به عنوان یک امر تراژیک به نمایش درآورد. رنج در تراژدی معنادار و حکمت آمیز است و نتیجه بازنمایی آن تطهیر و تزکیه است. این پژوهش به دنبال پاسخ به این سوال است که چگونه می‌شود رنج عاشورا را در قالب تراژدی بازنمایی کرد؟ این پژوهش با روش اسنادی و کتابخانه‌ای به صورت توصیفی- تحلیلی، بازنمایی رنج عاشورا در قالب تراژدی را بررسی کرده است. این پژوهش بعد از بررسی رنج امام حسین (علیه السلام) در واقعه عاشورا به این نتیجه رسیده است که رنج امام که نمونه کامل رنج‌های انسانی است؛ برای خود امام و نیز یاران ایشان و همه بشریت تعالی بخش بوده است. و از آنجا که این رنج قایل تطبیق بر مؤلفه‌های امر تراژیک مانند دوراهی لاینحل، سلطه تقدیر و سرنوشت، تهور جسورانه، رهایی بخشی و تسکین است می‌توان گفت که واقعه‌ی عاشورا دارای مؤلفه‌های تراژیک است و می‌توان رنج بزرگ امام حسین (علیه السلام) و یاران گرامی‌اش را در قالب تراژدی بازنمایی کرد.
واژگان کلیدی : بازنمایی، رنج، تراژدی، واقعه‌ی عاشورا