|
|
گرمای شیرین حجاب
هــوا ممنونمـــ...
گرم كه می شوی،
تازه می فهمم
لذت حجاب را . . .
لذت بندگی را . . .
طعم شیرین انجام تکلیف را در هرم هوایت حس می کنم . . .
|
|
|
|
خدایا بصیرم کن
شده برات پیش بیاد دنبال چیزی بگردی بعد از جستجوی زیاد تازه بفهمی تو جیبت یا حتی تو دستت بوده!!
در امور مادی این جور اتفاق ها گاهی پیش میاد ...
اما خدا نکنه در امور دینی و معنوی همچین مشکلی داشته باشیم
یه عمر (( اهل بیت علیهم السلام )) را داشته باشی اما بگی کمبود محبت دارم و حواست نباشه...
یه عمر کتاب زندگی ((قرآن)) رو طاقچه باشه و دنبال راه و رسم زندگی از این ور و اون ور بگردی ...
یه عمر خدا با تو باشه و کنارت باشه اما جای دیگه سراغ خدا بگردی!!
خدایا !!
بصیرم کن تا ببینم تو از رگ گردن به من نزدیک تری
(( و نحن اقرب الیه من حبل الورید ))
|
|
|
|
طلبگی تعطیلی ندارد
طلبگی تعطیلی ندارد
«الَّذِينَ يُبَلِّغُونَ رِسَالَاتِ اللَّهِ وَيَخْشَوْنَهُ وَلَا يَخْشَوْنَ أَحَدًا إِلَّا اللَّهَ وَكَفَى بِاللَّهِ حَسِيبًا»
طلبه هیچگاه تعطیلی ندارد و از تکلیفی به تکلیف دیگر منتقل می شود. برای یک طلبه با دغدغه، تابستان و فارغ التحصیلی مفهومی ندارد، همیشه در حال جهاد و کار است.
در این راستا مطالعه طلبه باید منظم و موضوعی باشد و فیش برداری او از کتب منبع بلندمدت و منظم صورت گیرد تا بتواند موضوعات مختلف را در تبلیغ به جامع ترین شکل ممکن ارائه دهد.
هجرت، عامل موفقیت پیامبران
هجرت موضوعی است که در تاریخ بشریت سابقه دارد و اساس کار انبیاء اولوالعزم بوده است . سردمدار مهاجران فی سبیل الله ابراهیم خلیل الرحمن است که برای انجام رسالت و در جهت ادای وظیفه خود به یک سرزمین خشک و بی آب و علف هجرت کرد و تنها فرزندش را در آنجا رها نمود و فقط روی سخنش با خدای تبارک و تعالی بود که:
«ربنا انی اسکنت من ذریتی بواد غیر ذی زرع عند بیتک المحرم ربنا لیقیموا الصلوة فاجعل افئدة من الناس تهوی الیهم »
«پروردگارا! من بعضی از فرزندانم را در سرزمین بی آب و علف، در کنار خانه ای که حرم توست، ساکن ساختم تا نماز را بر پا دارند; تو دلهای گروهی از مردم را متوجه آنها ساز .»
حضرت ابراهیم علیه السلام پس از این هجرت از خداوند متعال درخواست کرد که قلوب مردم را به خانواده اش و آن سرزمین متوجه کند و آنها را تحت حمایت خود قرار دهد و از روزگار گذشته دیده شده است و امروز می بینیم و تا آخر دنیا هم این دعا در حال اجابت خواهد بود . این نتیجه و برکت هجرت آن حضرت است .
|
|
|
|
زهرا که بود؟...
زهرا که بود؟...
زهرا که بود؟ شأن نزول کتاب حق زهرا که بود؟ آیه شمس الضحای حق
زهرا که بود؟باعث ایجاد آسمان زهرا که بود؟شاکله خلقت جهان
زهرا که بود؟شیر زن بیشه یقین زهرا که بود؟ معرفت الله در زمین
زهرا که بود؟ شمس ترین شمس لا یزال زهرا که بود؟ آینه عصمت و جمال
زهرا که بود؟ رنگ خدا در رگ و رهش نبض حیات ارض و سما هست در یدش
زهرا که بود؟ او که دمش کارها کند با یک نظر گره ز غم دهر وا کند
زهرا که بود؟ قبله گه قلب انبیاء آموزگار بی بدل عفت و حیا
زهرا که بود؟ آیه تطهیر و نور بود رجس از تبار و ذریه او به دور بود
زهرا که بود؟ محرم اسرار مرتضی دار الشفای سینه پر راز مرتضی
زهرا که بود؟ بانویی از جنس آسمان در بر گرفته یازده اختر دو کهکشان
زهرا که بود؟ او که دمش کارها کند با یک نظر گره ز غم دهر وا کند
فاطمه اسماعیلی وردنجانی
|
|
|
|
مادر
مادر
بر صفحه دلم رخ زیبای مادر است آرامشم زنام دل آرای مادر است
هرکس در این زمانه به جایی رسیده است مدیون مادر است و دعاهای مادر است
وقتی که روح خسته و دل پر ز غصه است داروی در روح، تماشای مادر است
دنیا و آخرت شود از غصه ها رها آن را که احترام به دنیای مادر است
با این همه به گفته پروردگار او یک حج برای ناظر سیمای مادر است
خاک بهشت خاک کف پای لو شده سرو بهشت، قامت رعنای مادر است
گر طالب بهشت خداوند عالمی این را بدان که زیر قدمهای مادر است
فاطمه نبی نژاد
|
|
|
|
تنها ترین تجسم کویت بهشت شد.
باید برای از تو نوش تن شهود کرد باید خبر جبرئیل را شنود کرد
کار زمین و زمان نیست مدح تو حتی نبی برای از تو سرودن صعود کرد
ای قدر مصطفی که جلوه نورت بهشت شد تنهاترین به تجسم کویت بهشت شد
منصوره سادات میرزاده مدرسی
|
|
|
|
محتاج نگاه تو
هو المنجی
می خواهم برایت بسرایم اما؛
زبان احساسم دیر زمانیست،که خاموش مانده است !
برای تو سرودن ، یاری تو را می طلبد
شوق با تو بودن
شور با تو ماندن
بهانه ی حیات من است !
عشق بی تو می میرد،
ذوق بی تو می خشکد،
احساس بی تو می پژمرد!
گرمای نگاه مهربانانه ی شماست که قندیل غزلهای عاشقانه ام را
ذوب می کند
و روح شعرم ، جانی دوباره می گیرد...
نازنین بی مثالم !
سخت به نگاه مهر بانانه ات محتاجم
وجودم بی فروغ گشته است!
از وجود سراسر نورت،
جرعه ای بر جان بیمارم
بنوشان ...
یا ارحم الراحمین
سمیه تندر/سطح 3/ فقه واصول
|
|
|
|
دعایمان کن پدر
بیا و ببار. ای سحاب رحمت حق! بیا و ببار بر زمین تشنة دلهای شیعیانت.
ای زلال‌ترین پاسخ آسمان! بیا و امروز با آن دست‌های پدرانه‌ات، گونه‌های نمناک شیعگی‌مان را نوازش کن!
ای مهربان‌ترین امیر! ساکنان سرزمین دل‌انگیز حکومتت را بنگر که نام الهی‌ات را بر بلندای آسمان هستی‌شان نوشته‌اند و نفس‌نفس از آن روح می‌گیرند و لحظه‌لحظه از آن حیات.
بیا و در این لحظه‌های عاشقانة شیفتگی، پدرانه‌ترین دعای خود را بدرقة راه عاقبتمان کن.
بر سجادة آسمانی‌ات، دست‌های مهربانی را که بی‌اجابت برنمی‌گردد، به‌سوی حق برافراز و از او بخواه پروندة آفرینش ما را به مُهر سبز پیروی تو، حسن ختام بخشد.
از او بخواه که شیعه بودن، تنها، نامی نباشد که بر خود نهاده‌ایم و به آن می‌بالیم.
چنانمان کن که ما را به شیعگی خود بپسندی.
طاهره موذن- سطح3
|
|
|
|
فریاد از دوری تو
هو الرِئوف
اکنون که کنار مزار خواهرت بی بی حضرت معصومه (س ) ایستاده ام؛ اما کبوتر اندیشه ام به یادتان به پرواز در آمده
مروارید اشک را بر گونه هایم رها می کنم تا با سوز دل بگویم:
السلام علیک یا علی بن موسی الرضا علیه السلام
گرچه دیر زمانی نیست که به پابوس آستانت آمده ام , اما دل غمدیده ام در تمنای وصالی دوباره بال و پر می زند و به هر تپش قلب ، دانه اشکی بر صفحه ی صورتم نقش می بندد و
دوری از تو را فریاد می زند!
مسافت من با تو گر چه به ظاهر بسیار است تا حرفهای دلم را برایت بازگو کنم اما قلم به دست گرفته ام تابنگارم
زیباترین و ناب ترین لحظات عاشقانه ام را
ای عزیز دل! یا ضامن آهو !
کبوتر دلم در غربت سرای جهان برای مزار غریب ترین غریب دنیا پر می زند و با حیرت می نگرد غربت این عزیز غریب نواز را !
هر بار با کوله باری از اندوه و غم به بارگاهت پناه می آورم، نقاره های حرمت؛ روح نواز ترین آهنگ را در گوش جانم می نوازند.
سحرگاهان که سر بر آستان بی مثالت می سایم، طوفان دلم به آرامش می گراید و دریای پر خروش چشمانم به ساحل امید و آرزو می رسد.
مرا دریاب از پس زمان و مکان!
چرا که اکنون دست به دامان خواهرت هستم و چون کودکان به بهانه ای تو را می جویم
و از ایشان تمنا دارم که لحظه های پر تشویش و قلب پر آشوبم را به ضریح مقدست گره بزند
و بار دیگر دستان ناتوانم را به آستان توانمندتان برساند تا شفیع من باشید،
در غریب ترین لحظات حسابرسی قیامت...
سودابه بیرامی/ موسسه آموزش عالی حوزوی معصومیه
|
|
|
|
بانوی کرامت
با کدام سلام محقّر به پیشگاه تو بیایم؟
از کدام کوچة کوچک به زیارت‌نامة کرامت تو قدم بگذارم؟
کدام را میپسندی که به پای آیه های نجابتت بریزم: دل عاشق را؟ دیدگان منتظر را؟ یا دستان برآمده به ستایش را؟
سالهاست که میخواهم برای تو بگویم. از تو، به تو بگویم. امّا هر بار میدیدم آنقدر به من نزدیکی و بیفاصله که گفتنِ خود را گم میکردم. میدیدم که من در «تو» زندگی میکنم؛ من در «تو» نفس میکشم.
هر صبح بر زورق شبنم زدة تلاوتم می نشستم و به دریای لایتناهی عظمت تو سری میزدم، امّا هیچ کرانه ای پدیدار نمی گشت؛ که تو متّصل به اقیانوسی. بی پایان ترین عظمت های هستی، تو را بی پایان خوانده اند.
نشانی نوازش خانة تو را آنها به ما داده‌اند. وگرنه ما کجا و نوشیدن جام معرفت تو؟ ما کجا و درک حضور هر لحظه و هر کجای تو؟!
امّا با این همه، بگذار بگویم؛ بانوی عُشّ آل محمّد(صلی الله علیه و آله )! بگذار بگویم که هر فاطمیّه، ضریحت را به نیابت زیارت قبلة مخفی یاس ها، با در و دیوارانهترین اشک هایم شست‌وشو می‌دهم. بگذار بگویم که ضریح تو را به نام بانوی غریب دمشق جرعه جرعه سر می کشم و تمام تشنگی‌های کربلایی ام گُر می گیرند.
در پس هر دلتنگیِ خراسانی،«کَمَن زارَنی» دلداریام میدهد و به سوی تو میکشانَدَم و بعد در جا به جای حرمت مکرّر «فَلَهُ الجنّه» را تحریر میکنم: بر ایوان آینهات، وقتی با آشناترین واژهها سلامت میکنم؛ درست در میان چارچوب در، وقتی امیدوارانه اذن دخول میطلبم؛ و از همه دلنشینتر وقتی سر سودایی بر خنکای مشبّک ضریح فرود میآید و دو چشم منتظر، از فراسوی گلدانها و ترمهها و فاصلهها و فاصلهها تو را مینگرند!
آه! بانوی کرامتها و نجابتها!دست های بی پناهم را به موازات بیت النّور ت به عروج فراخوان. فانوس رنگ و رو رفتة دلم را با آتش شعله ناک عشق روشن کن و گلواژة شفاعت را بر حنجرة این چکاوکِ خسته از فریاد، جان نواز، بباران!
1. مَن زارَها کَمَن زارَنی: امام رضا(علیه السلام ).
2. من زار عمّتی بِقُم فَلَهُ الجنّه: امام جواد (علیه السلام ).
3. محلّ عبادت حضرت معصومه (سلام الله علیها ) در قم.
نظیفه سادات موذن - سطح 3
|
|
| 1 |