نام نویسنده : ام البنين علوي فرد

سطح تحصیلی : سطح 3

رشته تحصیلی : تفسیر و علوم قرآن

استاد راهنما : معصومه شریفی

تاریخ دفاع : 99/4/26

چکیده پایان نامه : يكى از صفات انسانى كه در چگونگى زندگى انسان مؤثر است، حيا است. حیا نوعی انفعال و حالت نفسانی است که به خاطر ترس از سرزنش مردم و یا به خاطر زشتی عمل، باعث انزجار و گرفتگی نفس از انجام محرمات شرعی و قبایح عقلی و عرفی می شود. اين صفت در آموزه‏هاى دينى، داراى جایگاه خاصى است و رابطه تنگاتنگى با ايمان، عفت، تقوا و ملكات نفسانى ديگر دارد. اگرچه حیا به عنوان موهبتی الهی، نقش مهمی در استحکام بنیان خانواده دارد، ولی زیربنای حیاء، در خانواده شکل می گیرد. زن و مرد به عنوان همسر و پدرومادر نقش مهمی در ایجاد و تقویت حیا در خانواده و سپس جامعه دارند. خالق حكيم علاوه بر به وديعت گذاردن حياى فطرى در آدمى، با ارائه توصيه‌ها و ايجاد محدوديت‌هايى ميان دو جنس، به افزايش حيا در آنان كمك نموده است. قلمرو حیا در زندگی خانوادگی دردوبخش قلمرو حیا در روابط زوجین و در روابط والدین با فرزندان و بالعکس قابل طرح است. مقاله حاضر پس از تبیین مفهوم واقعی حیا، گستره و قلمرو آن درروابط زوجین، والدین و فرزندان و فرزندان با یکدیگر را براساس قرآن و روایات معصومین علیهم‌السلام مورد بررسی قرار می دهد و سپس راهکارهایی در این زمینه ارائه می‌نماید.

واژگان کلیدی : حیا، عفت، خانواده، روابط، روابط خانوادگی، جلوه.