نام نویسنده : نرجس بناوند
سطح تحصیلی : سطح 3
رشته تحصیلی : فقه و اصول
استاد راهنما : حسن غفاري فر
تاریخ دفاع : 97/11/15
چکیده پایان نامه : جراحی زیبایی نوعی جراحی است برای ایجاد تغییرات در ظاهر جسم جهت رفع عیوب، زشتی‌ها ی مادر زادی یا عارضی و یا تغییر شکل برای نیل به معیارهای زیبایی موجود در جامعه. باتوجه به رواج روزافزون این نوع جراحی در میان مسلمانان لازم است حکم شرعی آن، مورد بررسی قرار گرفته شود. حکم جراحی زیبایی بدون لحاظ ملازمات حرام و نبود ضرر در حال فرضیه این تحقیق است. در فصل اول مفاهیم و کلیاتی که رابطۀ تنگاتنگی با مسأله دارد مورد کنکاش قرار گرفته است. در فصل دوم ابتدا ادله عدم جواز جراحی زیبایی غیرضروری بدون لحاظ ملازمات حرام مورد بررسی قرار گرفت که با نقد و رد دلایل این نظریه مورد قبول قرار نگرفت. در قسمت وجود دلایل جواز جراحی زیبایی غیر ضروری بدون لحاظ ملازمات حرام چون لمس و نگاه و …. مورد بررسی قرار گرفت؛ که نظریه برگزیده در آن جواز است. بعد از آن ادله جواز جراحی زیبایی ضروری با لحاظ ملازمات حرام مورد بررسی قرار گرفت و حکم به جواز آن در صورت ضرورت بررسی شده است. فصل سوم مربوط به ضمان پزشک و نتیجه ضمان پزشک متخصص و ماهر و راه رهایی پزشک از ضمان اخذ برائت و ابراء بیمار است.
واژگان کلیدی : جراحي زيبايي، جراحي پلاستيك ، فقه اماميه