نام نویسنده : خدیجه مهدوی مقدم

سطح تحصیلی : سطح 3

رشته تحصیلی : فقه و اصول

استاد راهنما : مرضیه اسکندرجوی

تاریخ دفاع : 96/11/14

چکیده پایان نامه : بسمله به معني تمسك جستن و ابتدا كردن به نام پر خير و بركت خداوند متعال است، خداوندي كه داراي رحمتي عام كه شامل همه¬ي موجودات و رحمتي خاص كه شامل مؤمنين می¬گردد. قرآن و سنت گرانسنگ معصومین: جایگاه بس والایی برای این ذکر شریف ترسیم نموده-اند. بحث پیرامون احکام بسمله غالباً در کتب تفسیری و گاهی هم در کتب فقهی به چشم می-خورد و دلیل آن هم این است که بسلمه آیه¬ی مهمی می¬باشد که 114 مرتبیه در قرآن تلکرار شده و آیه اول همه سوره¬های قرآن کریم به جز یک سوره می¬باشد و علما بیشتر به مباحث حول بسمله در کتب تفسیر خود اشاره نموده¬اند. در مورد جزئیت بسلمه، مذهب حقه¬ی شیعه اتفاق نظر دارند که بسمله جزو همه سوره-های قرآن می¬باشد (به جز یک سوره) و مستند آن¬ها نیز صحیحه¬های متنافره می¬باشد. در مقابل، اهل تسنن خود دو نظر دارند، عده¬ای هم عقیده با نظر امامیه و عده¬ای با استناد به روایات ضعیفی، بر نفی جزئیت بسمله حکم کرده¬اند. اما در مورد جزئیت بسمله عامه و خاصه دو دولیل مشترک هم دارند و آن سیده متشرعه و مصاحف صحابه و تابعین می¬باشد. اما همین جریان، اختلاف مسلمین در جزئیت بسمله در مورد کیفیت قرائت بسمله نیز وجود دارد که علمای امامیه اتفاق بر جهر بسمله دارند و با استفاده از یک برهان عقلی و روایات فراوانی نظر خود را اثبات می¬کنند. اما عامه در این بحث نیز دو نظریه دارند. عده¬ای هم¬نظر با امامیه و عده¬ای با استناد به روایات ضعیف در مقابل امامیه قرار گرفته¬اند و جهر بسمله را نفی کرده¬اند که ادله نافین جزئیت و جهر بسمله دارای اشکال فراوانی است و نظرشان رد و نظر مذهب حقه شیعه اثبات می¬گردد.

واژگان کلیدی : بسمله، فقه، جهر، جزئیت