نام نویسنده : طاهره كريمي محلي

سطح : سطح 3

رشته تحصیلی : فلسفه اسلامی

استاد راهنما : رضا حاجی ابراهیم

تاریخ دفاع : 98/6/31

چکیده پایان نامه : در این پژوهش سه مسئله مورد توجه قرارگرفت: 1- عشق مجازی نفسانی و عشق حقیقی هر یک، کمالی است که در نتیجه رسیدن به حیات عقلی، میسور است. 2 – از نظر قرآن، کمال نهایی که همان دوستی خدای متعال یا عشق حقیقی است، مشروط به پیروی از رسول اوست و اثر پیروی از رسول، محبوب شدن نزد خداست. 3- رسیدن به حیات عقلی، از یک سو در گرو پیروی از قوه عاقله است نه پیروی از قوای حیوانی و مادون و از سوی دیگر در گروه اطاعت و پیروی از رسول اکرم(ص) است؛ از این رو، این پژوهش با مطالعه کتابخانه ای و دست یابی به آرای فلسفی و تفسیری علامه جوادی آملی، به روش توصیفی تحلیلی نشان داد که اولا باقی ماندن در حیات حیوانی و نباتی، برای انسان نقص است و لذا محبوبهایی که در این سطح از حیات برگزیده می-شوند، محبوبی دروغینند. ثانیا کمال او در این است که با بها دادن به عقل و پیروی و اطاعت از رسول خدا(ص)، خود را از نقص رهانیده و به حیات عقلی برسد، و محبوبی راستین بر گزیند. هدف این پَژوهش بازشناسی محبت های راستین و دروغین و نیز محبوب های آنها، از هم و نیز معرفت افزایی به اینکه عشق به خدا و دوستی آنچه را که خدا دوست می دارد، محبت و عشقی راستین است که انسان را در تراز انسانی نگه می دارد و زیبنده اوست. یافته پژوهش این است که از نظرگاه علامه جوادی، عشق مجازی نفسانی، زمانی پل و گذرگاهی برای عشق حقیقی است که کمال متوسط باشد؛ یعنی ما را به خدا رهنمون سازد و در مسیر الهی باشد و گرنه عشق های مجازی، پل و رابط عشق حقیقی نخواهد بود، بلکه عقبه کعود و رهزن راه خدا و محبت به خداست؛ از این رو ایشان، عشق مصطلح در عرف عام( =عشق حیوانی) را نیز عشق نمی داند.

واژگان کلیدی : عشق، معشوق، عشق حقیقی، عشق مجازی، محبت، محبّ، علامه جوادی.