زینب آقازاده
عدم انسجام و هماهنگی صدر و ذیل برخی آیات، از شبهات مدعیان تحریف قرآن است. تحریف به دو شکل تحریف معنوی، به معنای تفسیر سخن برخلاف مقصود گوینده، در قرآن رخ داده، و تحریف لفظی به معنای کم و زیاد کردن الفاظ که به اتفاق آرای مسلمانان در قرآن تحقق نیافته است. پژوهش پیش رو با روش توصیفی ـ تطبیقی و به شیوه کتابخانهای به نقد و پاسخگویی شبهۀ عدم انسجام میان برخی از آیات از دیدگاه آیات عظام فاضل لنکرانی و جوادی آملی پرداخته است و این نتیجه حاصل‌شد که در آیات قرآن بالاخص آیه 3 سورۀ نساء تحریف صورت نگرفته و ارتباط این آیه و آیات مشابه نمی‌تواند باعث ادعای تحریف باشد، زیرا مسلمانان با اهتمام خاصی، قرآن را ثبت و ضبط کرده و خداوند خود وعدۀ حفاظت و نگهبانی قرآن را داده است.
واژگان کلیدی: تناسب آیات، تحریف، تحریف به نقیصه، فاضل لنکرانی، جوادی آملی.