رقیه احمدی
شهربانو رضایی
هدف از این مقاله آشنایی با دیدگاه آیت الله فاضل(ره) و علامه طباطبائی(ره) درباره اعجاز قرآن، به خصوص اعجاز بلاغی آن است. معجزه بودن قرآن به‌دلیل وجوهی است که در آن وجود دارد. از جمله این وجوهات، اعجاز علمی قرآن است که به علومی، مانند حرکت و کروی بودن زمین، جاذبه زمین، موزون بودن هر شیء، زوجیت و… اشاره می کند. اعجاز تشریعی یکی دیگر از وجوه اعجاز قرآن است که به مسائل فردی و اجتماعی انسان پرداخته است. قرآن علاوه بر این‌که کتابی عقیدتی است به مسائلی همچون احکام و اخلاق نیز پرداخته است. اما مهم‌ترین وجه اعجاز قرآن، بلاغت آن می باشدکه خداوند با این وجه، مردم را اعم از جن و انس به مبارزه فراخوانده است. تاکنون کسی نتوانسته آیه‌ای مانند آیه‌های قرآن بیاورد. این وجه از اعجاز به سبب روانی و شیوایی آیات و کلمات، نظم آهنگی که بین جملات و آیات وجود دارد، جمله بندی‌های آن و تأثیری که بر شنوندۀ خود دارد، میباشد. آیت الله فاضل لنکرانی(ره) و علامه طباطبائی(ره) اعجاز بلاغی قرآن را از مهم‌ترین وجوه اعجاز قرآن دانسته‌اند، چراکه قرآن به وسیله بلاغتش مردم را به مبازره دعوت کرده است.
واژگان کلیدی: معجزه، اعجاز قرآن، بلاغت، وجوه اعجاز، اعجاز علمی، اعجاز تشریعی، اعجاز بلاغی، طباطبائی، فاضل لنکرانی.