نام نویسنده : زينب زين العابديني فردوئي

سطح تحصیلی : سطح 3

رشته تحصیلی : فقه و اصول

استاد راهنما : شهره صادقي

تاریخ دفاع : 1402/6/20

چکیده پایان نامه : شهرت در لغت به معنای امری واضح است و در اصطلاح به معنای مشهوری است که مستند آن معلوم نباشد. واجماع نیز در لغت به معنای اتفاق، گردآمدن وجمع کردن است و در اصطلاح یعنی اتفاق جماعتی از مجتهدین امت بر امری از امور دینی است که اتفاق آنها کاشف از رأی معصوم باشد. از نظر فقهای شیعه هم حجیت اجماع ازجهت کاشف بودن از رأی ونظر معصوم (ع) است. در مورد جایگاه شهرت فتوایی امام خمینی (ره)معتقد به تفصیل بین اصول متلقات قدما وغیر آن وحجیت شهرت قدمایی که دارای اصول متلقات هستند، می باشد ودر مقابل آیت الله خویی (ره) در همه ادله ی شهرت فتوایی اشکال وارد کرده وشهرت فتوایی را نمی پذیرند. جایگاه اجماع نیز از منظر امام خمینی (ره) و آیت الله خویی(ره) ونقاط اشتراک وافتراق دو دیدگاه بررسی شده است. از نظر امام خمینی (ره) حجیت اجماع مبتنی بر طریق حدس بر وجود ملازمه عادیه بین آرا فقها ونظر معصوم (ع) ویاکشف از دلیل معتبر نزد مجمعین است که به دست ما نرسیده است. در صورتی که آیت الله خویی (ره) همه طرق مختلف اثبات اجماع را رد نموده و برای عدم مخالفت با بزرگان فقهاء، راه احتیاط را پیش گرفته اند. روش حل مساله در این رساله تلفیقی بوده است؛به طوری که، نخست توصیف وتبیین وسپس تحلیل اطلاعات گردآوری شده انجام شده است و سپس در بررسی تطبیقی به مقارنه ومقایسه نظرات این دوفقیه بزرگ پرداخته شده است.

واژگان کلیدی : اجماع، احکام، استنباط، شهرت فتوایی، امام خمینی (ره)، آیت‌الله خویی(ره)