صداقت و راستگویی كلید طلایی گنج مقصود است كه در دارالملك ایمان نهفته است و كسی بی آن، نه ره به سوی سرای ایمان می برد و نه به گنج پربهای دیانت و شریعت دست می یابد. پیشوای راستان، از راستی به عنوان پایه دین و ستون ایمان یاد می كند و می فرماید:

اَلصِّدْقُ عِمادُ الاِسْلامِ وَ دَعامَةُ الایمانِ .(1)

راستی ستون مسلمانی و پایه ایمان است.

چنان كه خیمه بی عمود و سقف بی ستون فروریخته و غیرقابل استفاده است، انسانِ بی بهره از صداقت در دارالامن ایمان و در پناهگاه اسلام جایی و قراری ندارد و از سرای سلامت اسلام و امن ایمان بیرون است، و از نظر حیات دینی و روح ایمانی، مرده ای بیش نیست؛ چراكه ایمان تهی از صداقت، و اسلام منهای راستی در كلام امام علی(ع) بسان پیكر بی سر(2) است.

بنابراین، براساس آموزه های دینی راز گران قدری و ارجمندی انسان، در صدق و راستی نهفته است و خوش بختی و كامرانی تنها برای كسانی كه تلاش و فعالیّت آنان توأم با صدق و راستی باشد، میّسر می گردد. كسانی كه جز از این ره برای نیك نامی و نیك بختی و نجات و خوش بختی می كوشند، ره به بیراهه سپرده اند و فرجامی جز نگون بختی نخواهند داشت، چراكه: اَلْصِدْقُ نِجاةٌ وَ كَرَامَةٌ.(3)

نجات و كرامت، در پرتو صداقت به دست می آید.

1. غررالحكم و دررالكلم، ج2، ص40

2. همان، ج3، ص107؛ ج1، ص129؛ ج4، ص47.

3 . همان، ج1، ص179؛ «الصّادقُ عَلی شرفِ مَنجاةٍ وكَرامَةٍ، راستگو بر بلندای رستگاری و گرامی بودن است.» (همان، ج1، ص326)