شنبه 8 ارديبهشت 1403  
(مهار تورم، رشد تولید)
اخبار فرهنگی
نشست
جلسه اخلاق با حضور سرکار خانم دریاباری با موضوع جایگاه شخصیت حضرت زینب(س) در واقعه ی عاشورا
به گزارش روابط عمومی موسسه جلسه اخلاق با حضور سرکار خانم دریاباری با موضوع جایگاه شخصیت حضرت زینب(س) در واقعه ی عاشورا، مورخ 15/8/96 در سالن علامه طباطبایی برگزار شد.
 ابتدا سرکار خانم دریاباری ضمن عرض تسلیت به مناسبت فرارسیدن اربعین حسینی در خصوص این واقعه عظیم گفت:حادثه و رخداد عاشورایی با تمام عظمت و گسترشی که دارد نشان دهنده ی عظمت وجودی سازندگان این حادثه و رخداد است.
 حادثه ی عاشورایی و رخ داد عاشورایی دو سازنده دارد. اگر یک سازنده ی آن خون حسین ابن علی(ع) است که در یک نیمروز بر زمین ریخته می شود؛ نقش دوم و سازنده ی دوم آن وجود نازنین حضرت زینب(س) است که در مدت 40 روز نقش خود را ایفا می کند. فضیلت و مرتبتی که وجود نازنین حضرت زینب(س) دارند؛ صرفا بخاطر این نیست که دختر حضرت علی ابن ابی طالب(ع)، حضرت زهرای مرضیه (س)، خواهر دو امام و عمه ی امام می باشد. چرا که ام کلثوم هم همین نسبت را دارد و در حادثه ی عاشورایی در کنار حضرت زینب(س) حضور هم داشتند. یکی از سوالاتی که مطرح می شود این است. که چرا از ام کلثوم - خواهر حضرت زینب (س)- در حادثه عاشورایی سخن زیادی به میان نمی آید؟ و آنگونه که حضرت زینب(س) به عنوان سر قافله حسین ابن علی(ع) مطرح می شود؛ از ام کلثوم صحبت نمی شود؟ این نشان دهنده ی این است که فضیلت حضرت زینب(س) صرفا بخاطر نسبت ها نیست؛ البته اینها در جای خود فضیلت است اما تنها این نبوده است. بلکه وجود نازنین حضرت زینب فضیلت هایی را در نفس خود ایجاد کرده است. یکی از این فضیلت ها علم است. ایشان در مرتبه ی والای علمی قرار داشتن بطوری که امام سجاد(ع) می فرمایند: عمتی زینب عالمة غیر معلمه و فهمة غیر مفهمة.عمه ام زینب عالمه بدون معلم بوده است.یعنی علم او اکتسابی نبوده است. حضرت زینب (س) ظرفیت وجوی خود را آنقدر بالا برده است که خداوند ظرف وجودی ایشان را لایق علم لدنی دانسته است .
وی حضرت زینب (س) را بعنوان الگویی برای زنان جامعه معرفی نمود و افزود: ایشان از لحاظ ایمانی و اعتقادی و سیر عرفانی در درجه ی والای ایمان قرار گرفته و در کنار امام زمانش جلوه می کند؛ لذا عنوان سرقافله به او نسبت داده شده است. این امر در مورد حضرت معصومه(س) هم همینطور است. امام موسی کاظم(ع) دختران متعددی داشته اند و هیچکدام معصومه نشده اند. فضیلتی را خود حضرت معصومه(س) درخویشتن ایجاد کرده است که از همه ی خواهران ممتاز شده است.
حضرت زینب(س) با تمام مقام ایمانی و عرفانی  و علمی که داشته اند تمام برنامه های خود را از امام زمان خود میگرفتند و هیچ کاری را خودشان انجام نمیداند. در این سفر 40 روزه تا زمانی که امام حسین(ع) به شهادت نرسیده بودند ایشان حرفی، عملی و حرکتی را از جانب خویش انجام نمی دادند و بعد از برادرش برنامه را از امام سجاد(ع) دریافت می نمود. در حقیقت آنکه حکم می داد امام سجاد(ع) بوده و حضرت زینب(س) مجری بودند. البته باید انسان به این مرتبه برسد که معرفت را از این بانوی بزرگوار دریافت کند و درخود ایجاد نماید. جایی شنیده نشده که حضرت زینب(س) در کربلا دچار سرگردانی شود زیرا تمام برنامه های خود را از امام زمان خود دریافت می نمودند.
 سر کار خانم دریاباری در پاسخ به این سوال که حضرت زینب(س)چگونه بدنی را که بی سر و بی نشان است شناسایی نموده است فرمود: در تل زینبیه قتلگاه کاملا بر خیمه حضرت مشرف بوده است. و اینکه امام زمان(عج) در زیارت ناحیه مقدسه می فرمایند: وَالشمرُجالسٌ علیَ صدرهِ، این نشانه ی همین امر است. وقتی خواهر از بالای تل زینبیه شاهد است و با بلند شدن صدای تکبیر جمعیت سر مبارک برادر بالای نیزه قرار میگیرد خود را موظف می داند که در عرصه حضور پیدا کند.لذا امام زمان (عج) در جای دیگر زیارت ناحیه می فرمایند: که اگر اشکم خشک شود خون گریه می کنم وآن در اسارت عمه جانم زینب (س) است. زیرا آنها تجلی غیرت حضرت حق  هستند. تا آن زمان فرد نامحرمی حضرت زینب(س) را ندیده بود. یحیی مازنی که از نزدیکترین همسایگان چندین ساله حضرت زینب(س) بود می گوید: دراین مدتی که همسایه دیوار به دیوار حضرت بودم برای یک مرتبه هم حضرت زینب(س) را ندیدم و صدای او را نشنیدم.  
وی با تاکید برتطبیق زنان با این حیا و عفت حضرت زینب(س) و آنچه که شاهد هستیم گفت: این دقیقا بر عکس آن چیزی هست که امروزه ما در جامعه می بینیم؛ بعد ما می خواهیم پیرو این وجود نازنین و در کنار ایشان باشیم. تا شباهت و سنخیت در همین عالم برای خودمان ایجاد نکنیم  نه در این دنیا ونه روز برزخ و نه در قیامت کنار آنها نخواهیم بود.
وی با تحسین شجاعت حضرت زینب(س) درآن سفر 40 روزه از این بانوی بزرگوار با فضایلی چون مدیر، مدبر، قهرمان، مبارز، عالم و حاضر در عرصه اجتماعی یاد نمود و اظهار داشت: بنی امیه در حقیقت نمی خواستند حسین ابن علی (ع) را ذبح کنند بلکه می خواستند مقام امامت و ولایت را برای همیشه در آنجا دفن نمایند. آنان فکر نمی کردند که یک زن تربیت شده در دامن امامت ولایت، یک درس گرفته از قرآن و آیات الهی، یک زنی که آنقدر با حیا و با عفت است که اصلا برخوردی با مردان نامحرم نداشته است؛ بیاید و حسین ابن علی(ع) را به عالم معرفی نماید.دقیقا حضور فعال ایشان در عرصه سیاسی و اجتماعی و فرهنگی آن زمان مشتی محکم است بر دهان یاوه گویانی که می گویند: اسلام از زن نخواسته است که در اجتماع ظهور و حضور پیدا کند. او هنگام شنیدن آتش گرفتن خیمه ها متحیر و سرگردان نشد. او برنامه ی خود را در این راستا قبلا از امام خود دریافت نموده است. حضرت یک زن مصیبت دیده بود ولی مصیبت زده نبود. وی در این باره تصریح کرد: این دو کلمه دارای معانی جداگانه ای هستند. وقتی میگویند شخصی گرما زده شده یعنی بیمار و ناتوان شده است. اما اگر بگویند فلان شخص گرمادیده است این نشانه ی سلامتی، قدرت و توان او است که می تواند در شرایط سخت به فعالیت های خود ادامه دهد. این که حضرت زینب(س) به حالت دویدن به طرف خیمه ها روانه شدند، نشانه ی توانمندی و شجاعت ایشان است و نشان میدهد یک زنی که در مسیر امامت و ولایت قرار می گیرد و دستش در دست امام زمانش باشد چقدر قدرتمند میتواند عمل نماید. کسانی که می گویند زنان ظرفیت وجودیشان پایین است و  یا صبر و توان ندارند؛ خداوند آن را در وجود مبارک زینب(س) اثبات نموده است. کسی که خدا و امامت دارد مرد باشد یا زن فرقی نمی کند؛ قدرتمند وارد عرصه ی سیاسی و اجتماعی می شود. امروزه می بینیم که چه در انقلاب و چه در اربعین حضور زنان در عرصه ها فعالتر از مردان است. هر جا که رهبر سخنی بگویند زنان اگر نگوئیم حضورشان از مردان پر رنگتر است کمرنگتر هم نیست. توانمند و غیور هستند. این همان پیروی از حضرت زینب(س) است.
وی افزود: در تاریخ نوشته اند علت اینکه امام سجاد(ع) را در واقعه ی عاشورا به شهادت نرساندند بیماری ایشان بوده است.  اگر بنی امیه فرهنگشان این بود که دستش را به خون فرد در حال مرگ آلوده نکند؛ چرا با طفل 6 ماهه که از تشنگی در حال جان دادن بود اینگونه رفتار نمودند و باتیر حرمله با او اینگونه برخورد کردند؟ آنها زمانی که برای شهید نمودن امام سجاد(ع) به خیمه ایشان حمله کردند با حضور زنی دلیر مواجه شدند که خود را سپر بلای امامش نموده است. از او ترسیدند و نتوانستند به وجود پاک امام سجاد(ع ) آسیب برسانند و این به وضوح مشخص است آن شخصی که پرچم افتاده بر زمین حسین(ع) را از زمین بلند نمود و از مقام امامت و ولایت دفاع نمود زینب (س) بوده است.
شایان ذکر است این جلسه با اکران کلیپ  و مداحی جناب آقای رسولیان به پایان رسید.

 
 
امتیاز دهی
 
 

خانه | بازگشت |
Guest (PortalGuest)


مجری سایت : شرکت سیگما