مسعوده فقیهی
چکیده
این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین پایبندی به حجاب و رضایت زناشویی انجام شده است. روش این تحقیق از نوع همبستگی بین دو متغیر یعنی پایبندی به حجاب و رضایت زناشویی است. جامعۀ آماری پژوهش متشکل از زنان متأهل شهر قم و به تعداد 400 نفر است. اطلاعات از طریق دو پرسشنامۀ نگرش به حجاب و رضایت زناشویی جمع آوری شده است. برای تحلیل نتایج حاصل از پرسشنامه ها از همبستگی پیرسون و تعیین ضریب رگرسیون استفاده شده است. از نتایج بهدستآمده مشخص می شود که نگرش به حجاب با رضایت زناشویی رابطۀ مستقیم و معنی داری دارد گرچه شدت آن متوسط است و نگرش به حجاب 2.6 درصد از تغییرات رضایت زناشویی را تعیین کرده و سایر تغییرات به عوامل دیگری بستگی دارد. البته تنها عامل تأثیرگذار بر رضایت زناشویی، عامل دوم است و سایر عوامل نگرش به حجاب تأثیر معنی داری بر رضایت زناشویی ندارد. همچنین از میان خرده مقیاس های رضایت زناشویی: اوقات فراغت، روابط جنسی، خانواده و دوستان و جهت گیری مذهبی با نگرش به حجاب رابطۀ مستقیم و معنی داری دارد.
واژگان کلیدی: پایبندی به حجاب، رضایتمندی زناشویی، زنان شهر قم.